Νικοτσάρας ( Νίκος Τσάρας 1768 - 1807)

Το άγαλμα του Νικοτσάρα

Ο Νικοτσάρας είναι ο πιο γνωστός αρματολός της περιοχής του θεσσαλικού Ολύμπου. Δυστυχώς οι πληροφορίες για την αρχική δράση του την πρώιμη εποχή της επανάστασης δεν είναι πολλές. Είναι γνωστό ότι στις αρχές του 19ου αιώνα εγκατέλειψε το αρματολίκι και έγινε κλέφτης ενώ αναγνωρίσθηκε και σαν αρχηγός όλων των κλεφτών της Θεσσαλίας και της Ν. Μακεδονίας.

Από επιστολή του προς τον Κων. Μπαλάρα διαφαίνεται ότι η θέλησή του για την απελευθέρωση του έθνους περνάει από το ατομικό στο συλλογικό επίπεδο. Έτσι τον Νοέμβριο του 1806 πέρασε από Ύδρα, πήρε από τον Λάζαρο Κουντουριώτη χαρτιά πολίτη Επτανήσων και βρήκε στη Ζάκυνθο Ρώσους για βοήθεια (οι οποίοι είχαν μόλις κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία).

	Μνημείο στα Γιαννωτά στο σημείο που υπήρχε το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Νικοτσάρας

Τον Απρίλιο του 1807 ο Νικοτσάρας με πλοίο άρχισε να συλλέγει στρατιώτες από τις Β. Σποράδες, οι τούρκοι όμως απαίτησαν να καταστρέψουν οι νησιώτες τα πλοία τους για να μην τα χρησιμοποιήσουν οι επαναστάτες. Έτσι ο Νικοτσάρας πήγε Τένεδο, όπου και άρχισε να ετοιμάζει εκστρατεία για τη Βλαχία.

Λέγεται ότι στις 23 Ιουλίου του 1807 ο Νικοτσάρας αποβιβάστηκε στην Κατερίνη, με σκοπό από κει μέσω Αλιάκμονα και Λουδία να φτάσει στο Νευροκόπι Δράμας. Τελικά όμως δεν τα κατάφερε διότι υπήρχαν πολλοί τούρκοι στην περιοχή, είχε μικρή εκστρατευτική ομάδα στη διάθεσή του και ήταν πολύ μεγάλη η απόσταση.

Το άγαλμα στην πλατεία της Ελασσόνας

Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι ο Νικοτσάρας έκανε εκστρατεία, έδωσε μάχη με τους τούρκους και πήγε στο Παγγαίο όρος, στη Μονή Εικοσιφοίνουσσας (εκεί αρνήθηκαν να τον βοηθήσουν και τους επιτέθηκε).

Έπειτα κατευθύνθηκε προς Νότο και μετά από 20 χλμ. έφτασε στην πόλη Πράβα. Στη γέφυρα Πράβι έγινε 3ήμερη μάχη με τους τούρκους, κι ο Νικοτσάρας με τους στρατιώτες του έκαναν έφοδο με σπαθιά και πέρασαν απέναντι στη Χαλκιδική. (Η επιβεβαίωση της μάχης Χάντακα γίνεται μέσα από τα δημοτικά τραγούδια της εποχής αλλά και το τούρκικο νεκροταφείο στην συγκεκριμένη περιοχή). Για αντίποινα οι τούρκοι λεηλάτησαν το μετόχι της μονής Αγίου Διονυσίου.

	Ο Νικοτσάρας

Ο Νικοτσάρας με άλλους 50 βρήκαν καταφύγιο στη μονή Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος. Από κει επέστρεψαν τέλη Ιουλίου σε Σκιάθο-Σκόπελο, σήκωσαν την Ελληνική σημαία στα καράβια που μαζεύτηκαν και άρχισαν τις επιθέσεις.

Σε μια τέτοια επίθεση, στη χερσόνησο Κασσάνδρα, σκοτώθηκε ο Νικοτσάρας στις 10 Ιουλίου του 1807.

Όπως είπε κι ο Κωστής Παλαμάς, "ο Καραϊσκάκης ήταν ο Αχιλλέας της Ρωμιοσύνης και ο Νικοτσάρας ήταν ο Αχιλλέας της υπόδουλης Ρωμιοσύνης".